رفتار حیوانات کلید ساخت روبات ها شد
به گزارش ابرنت، عضو هیأت علمی گروه کامپیوتر دانشگاه آزاد تهران مرکزی در پنلی با نام هوش جمعی و نقش تعامل آن با روبات ها به الگوبرداری از رفتار هوشمند جانوران و تأثیر آن در ساخت روبات ها اشاره نمود.
به گزارش ابرنت به نقل از مهر، در قسمت اجرای پنل های تخصصی نوزدهمین دوره مسابقات بین المللی ربوکاپ آزاد ایران ۲۰۲۵، که با مبحث "هوش جمعی و نقش تعامل آن با روبات ها" برگزار گردید، سیدجواد میرعابدینی، عضو هیئت علمی گروه کامپیوتر تهران مرکزی به الگوبرداری از رفتار هوشمند جانوران و تأثیر آن در ساخت روبات ها اشاره شد.
وی در این پنل به استفاده از الگوی رفتاری در حیوانات به عنوان عنصری موثر در ساخت و برنامه ریزی روبات ها اشاره نمود و با بیان نمونه هایی از رفتار جمعی جانوران مانند مورچه ها و زنبورها به عنوان دو گروه از حیواناتی که گسترده ترین رفتار جمعی را دارند، به این مساله پرداخته است که نوع رفتاری که خیلی از حیوانات با یکدیگر در چارچوب یک زندگی گروهی دارند، برپایه الگوهای منظمی است که آنها را به هدف نهائی خود نزدیک می کند.
این استاد دانشگاه با تشریح رفتار مورچه ها در رسیدن به غذا توضیح داد: مورچه ها معمولاً به صورت گروهی بسمت لانه یا حتی غذایی که پیدا می کنند حرکت می کنند و در طول مسیر، یکدیگر را از وجود غذا آگاه کرده و همینطور با هورمونی که از بدن خود ترشح می کنند، و هم فرا گرفتن رفتار هم نوعان خود در راه مشخص بسمت غذا، کوتاه ترین مسیر منتهی به غذا را شناسایی کرده و در نهایت در همان مسیر به راه خود ادامه می دهند.
به گفته او، تحقیقات نشان داده است که همین الگوی رفتاری در مورچه ها یا حتی زنبورها که بسمت هدفی واحد حرکت می کنند، کلیدهایی را به دانشمندان می دهد که بتوانند از آنها در ساخت و برنامه ریزی روبات ها بهره گیرند.
او همینطور با اشاره به رفتار جمعی زنبورها بیان کرد: زنبورها به چنان رفتار ارتباطی قدرتمندی مجهزاند که قادرند تا ۳۰ کیلومتری، آدرس و جهت دقیق مکان گل ها را به سایر زنبورها اطلاع دهند و این رفتار می تواند به دانشمندان در افزودن خصوصیت ردیابی در روبات ها کمک نماید. البته این هوش جمعی تنها محدود به دنیای جانوران نمی شود بلکه به عنوان مثال، قطرات آبی که به صورت متوالی چکه می کنند مانند فرو افتادن قطرات باران از الگویی موسوم به الگوریتم چکه آب های هوشمند پیروی می کنند که برپایه الگوی منظمی شکل گرفته است.
میرعابدینی در بخشی از پنل به مقوله بهینه سازی تعاملی اشاره نمود و توضیح داد: بررسی ها نشان داده است که در مدارس روسیه ۷۰ درصد یادگیری دانش آموزان و دانشجویان در تعامل با یکدیگر در کلاس درس اتفاق می افتد که محققان آنرا به هدف مشترک آنها در کلاس درس مرتبط دانسته اند.
آشنایی کودکان با فناوری، به آموزش عمق می دهد
همچنین در پنل دیگری دکتر سعید ستایشی استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر در عرضه ای با مبحث "کاربرد بینایی ماشین و پردازش تصویر در صنعت رباتیک" اظهار داشت: ما در دورانی به سر می بریم که هنوز از جهالت علوم پایه خارج نشده ایم که ما را وارد گردونه حوزه هوش مصنوعی کرده اند و حالا تلاش می کنند که نوک پیکان هوش مصنوعی را که روبات ها هستند، به ما تحمیل کنند. بنابراین، باید هوشیار باشیم که کجای صحنه تاریخ از منظر علم قرار گرفته ایم و چه آینده ای می توانیم داشته باشیم. خیلی دور از ذهن نیست که ایده آل های ما با داشته هایی که داریم، هم تراز باشد. ما از منظر علمی باید تعاریف پایه ای خویش را داشته باشیم؛ به این معنا که بدانیم وقتی از موجودی به نام روبات اسم می بریم چه عرصه ای را انتظار داریم و چه قابلیت هایی را متصور هستیم و مقرر است با آن به چه سرنوشتی برسیم.
او عنوان کرد: اگر بشکل تکنیکال به روبات ها نگاه نماییم، انتظار اینست که این موجود با تغییر در محیط با آن سازگار شود و در مقابل خطاها، خویش را بازسازی کند.
ستایشی در این پنل بیان کرد: ما باید از هوش طبیعی و ساختار بیولوژیک وجود انسان برپایه استفاده از ساز و کار انسانی، در بستر هوش مصنوعی وارد حوزه هوش مصنوعی شویم و این موجودیت را در چارچوب مکانیسمی کاملا علمی شکل دهیم؛ مکانیسمی که از دید ما از نظر علمی باید هم قابل مشاهده و هم قابل کنترل باشد. این موجود باید بتواند پس از گرفتن داده های اولیه، آنرا به اطلاعات و سپس به دانش و معرفت تبدیل کند و در ادامه به چیزی نائل شود که در روبات ها به آن هوش می گوییم.
این استاد دانشگاه در ادامه این پنل تخصصی به این مساله اشاره نمود که روبات ها یک الگوی مبتنی بر درک در اختیار انسان قرار می دهند. از آنجا که روبات فاقد ذهن است، در فاصله معناداری از انسان قرار می گیرد. آن چه که از راه حیوانات کسب می شود یا غریزه ای همراه با حافظه است یا مواردی است که به صورت شرطی اتفاق می افتد.
به گفته او، آن چه می توانیم به روبات ها به عنوان ودیعه عرضه دهیم، حافظه است که یک المان فیزیکی است و اگر یکی از سلول های مغز ما بنابر فرآیند یادگیری، رفتاری را مرتکب شود که به تنهایی در مغز یک بحران بوجود آورد، کل این بحران در حافظه روبات قابل انجام است.
او اضافه کرد: در ارزیابی از نگاهی که از موجودیت روبات داریم، وجود روبات را تا انتهای این دنیا برای انسان خطرناک نمی دانیم. در این بین، باتوجه به محدودیت هایی که وجود دارد، روبات ها قادر به تولید موجودی مانند انسان نیستند و حتی نمی توانند یک اتم بسازند. شکل دهی رباتی به دست انسان، نمی تواند این موجود را از انسان جلوتر بیاندازد. درواقع، روبات ها حس دارند اما احساس ندارند بنابراین، شاید روبات بتواند لفظ عاشقانه به کار ببرد، اما نمی تواند عاشق شود یا حتی عصبانی شود.
ستایشی در ادامه عنوان کرد: ما در حوزه هوش مصنوعی و رباتیک عجولانه برخورد می نماییم. باید به دانش کشور به شکلی کمک نماییم تا قبل از ورود افراد به عرصه رباتیک، علاقه مندان به این حوزه از همان دوران کودکی فرا بگیرند که مبتنی بر علم فکر کنند تا بدین سبب نظام ادراکی مستقیم و نظام بازشناسی در مورد انسان محقق شود. ما قبل از ورود به عرصه روبات ها، باید OS هوش مصنوعی و روبات را تولید نماییم و درواقع، اینگونه است که آموزش عمق پیدا می کند.
وی در آخر اشاره کرد: کودکان قبل از ورود به این حوزه باید با فناوری آشنا گردند. درواقع، اشخاصی باید به این حوزه ها وارد شوند که به تراز ورود به مسایل رباتیک مجهز باشند. ما باید علم هوش مصنوعی را از دبستان و پیش دبستانی به کودکان منتقل نماییم. این علم باید مبتنی بر فهم باشد و افراد باید درک کنند با ورود به حوزه رباتیک باید چه کاری انجام دهند.
منبع: ابرنت
این مطلب ابرنت را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط ابرنت
نظرات بینندگان ابرنت در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید